از تمام گشادیهای دنیا متنفر هستم
اما باور کن
من گشادی چشمهایت را عاشقم
هلال ماه من تو هستی
پرده بردار ز رخ
چهره گشا ماه من
بیا
اما من تا همیشه روزه خواهم ماند
خوش بودم
که در خیالت
جاده ای هستم
و تو گاهگاه در من میگذری
غافل از آنکه تو
اهل پروازی ...
شور که میگیرم
شیرین میزند عقلم
و هنوز درگیرم ...
برای من :
آبی نگاهت , اقیانوس شرم من است